Het groene geweten van de VU

Een cateraar die geen plastic gebruikt en het menu elke week uitrust met ‘meatless Monday’. Handige vulpunten voor je waterfles, waarvan één beheerd door de supermarkt. Een meubelopslag voor vertrekkende studenten die hun inboedel kunnen achterlaten voor nieuwe campusbewoners. Het zijn maar een paar voorbeelden van wat Green Office bijdraagt aan meer duurzame universiteit. Het kantoor van Green Office is vanmiddag gevuld met elektronische muziek en een hele hoop planten in piekfijne conditie. Wat een groene handen hier. ‘Dat valt wel mee hoor’, bekent Vlad Stan, IT-professional en manager van de Green Office VU. ‘We brengen planten die er niet goed uitzien naar de Botanische Tuin Zuidas en dan komen ze altijd heel gezond weer terug.’ Hij vult een herbruikbare beker met groene thee en loopt naar buiten. Aan de overkant van de straat installeert hij zich aan een picknicktafel van het Green Living Lab. ‘Hier zit je veel beter dan binnen.’ In de Roemeense stad Ploiesti, waar Stan opgroeide, ging hij ook zoveel mogelijk de natuur in. ‘Het Karpaten gebergte’, vertelt hij trots. Ook in de Verenigde Staten bleef hij tijdens zijn middelbare school en studie Computer Sciences bezig met groen. Hij werkte mee aan allerlei duurzame initiatieven. ‘Biologische boerderijen, recyclecampagnes op de campus, duurzame elektronica.’

Aan de picknicktafel warmt Stan zijn handen aan zijn beker thee, want het begint al fris te worden. Langs hem lopen mannen heen en weer met stukken bouwmateriaal. Het Green Living Lab wordt ontmanteld. De tuin moet wijken voor een gebouw van uitgerekend de VU, een lastig dossier voor Stan. Dat zijn universiteit moet bijbouwen, begrijpt hij goed. ‘Het huidige natuur- en wetenschapsgebouw is verre van duurzaam.’ Wel probeert hij in overleg met de bouwprojectmanager zoveel mogelijk van de relatief schone grond en oude bomen te behouden. ‘Daar staat de manager voor open’, zegt hij. ‘De bomen kunnen de bouwplaats uit het zicht houden en dat wil de manager ook.’ Stan hoopt dat de oude bomen mogen blijven staan tussen de bakstenen, zoals hij zag op veel Amerikaanse campussen.

Als onafhankelijke speler binnen de VU ziet Green Office als zijn taak om kritisch te zijn op beleid binnen de universiteit. Onlangs trok de organisatie bijvoorbeeld aan de bel over de nieuwe cateraar. Die serveert opnieuw het eerder zo succesvol uitgebannen plastic, en vlees op maandag. Naar dat soort opmerkingen wordt goed geluisterd, zegt Stan. ‘De relatie met bijna alle afdelingen is heel goed, we werken echt samen.’ Af en toe komt er vanuit de universiteit zelfs duurzaam bedoelde kritiek terug. Bijvoorbeeld toen de Green Office pleitte voor aluminiumblikjes. Was dat wel echt milieuvriendelijker dan plastic? Volgens Stan wel, want plastic bekers met verschillende onderdelen – deksel, houder, beker – zijn moeilijker te recyclen dan blikjes van alleen aluminium. Maar aluminium vindt ook Stan niet ideaal. ‘Ons doel is dat uiteindelijk iedereen zijn eigen herbruikbare beker meeneemt.’ De op advies van de Green Office ingevoerde koffiekorting voor mensen die hun eigen kopje meenemen, is alvast een eerste stap.