Buijs (25) doet wat accountants doen: jaarverslagen van bedrijven controleren. Het verschil is dat hij specifiek kijkt wat een bedrijf doet aan duurzaamheid, zowel sociaal als voor het milieu. ‘Die afdeling van EY is zo’n tien jaar geleden ontstaan, omdat bedrijven naast de financiële cijfers ook wilden rapporteren over bijvoorbeeld hun CO2-uitstoot of over het aantal ongevallen op de werkvloer’, zegt Buijs. Zijn klanten zijn de grote ‘corporates’. Die zijn gevestigd in Zuidas, maar natuurlijk ook elders. Buijs’ rol in de duurzame transitie is om bedrijven te adviseren en te checken of hun beweringen kloppen. ‘Als accountant ben je een soort gatekeeper voor de betrouwbaarheid van wat grote bedrijven zeggen.’
Milieuvoetafdruk
Wat deze grote ondernemingen doen aan duurzaamheid loopt nogal uiteen, zegt Buijs. De ene partij leidt met een educatieprogramma mensen op, de ander wil uitrekenen wat precies de milieuvoetafdruk is van een product. ‘We kijken dan naar het productieproces: hoeveel gas en elektra is daarvoor nodig? Welke materialen gebruik je? En waar komen die vandaan? Maar er zijn ook klanten die nog geen duurzaamheidsstrategie hebben en zich afvragen waar ze moeten beginnen.’
Vooroordelen
Als Buijs aan de buitenwereld vertelt over zijn werk, komt hij de bekende vooroordelen tegen. ‘Zuidas staat symbool voor het grote bedrijfsleven. En aan grote bedrijven kleeft volgens sommige mensen altijd een smetje.’ Dat je daarom beter niet voor grote bedrijven aan duurzaamheid kunt werken, vindt hij onzin. ‘Je kunt ook bij een startup werken, maar dan heb je minder impact. Als je echt om duurzaamheid geeft moet je juist bij de grote corporates zijn.’ Dat die log zijn, klopt natuurlijk wel erkent Buijs. ‘Een groot bedrijf is afhankelijk van veel partijen: de klanten, de samenleving, de overheid, de aandeelhouders en natuurlijk ook nog de medewerkers. Die hebben allemaal belangen die je tegen elkaar moet afwegen. Veranderen gaat dan veel minder snel dan de samenleving, maar ook de bedrijven zelf misschien zouden willen.’
Ideologische kijk
En dat bedrijven willen veranderen, komt dat door druk van buitenaf of doordat ze de wereld echt beter willen maken? ‘Allebei’, denkt Buijs. Hij ziet het terug in de verschillende generaties om zich heen. ‘Jonge mensen hebben een meer ideologische kijk op duurzaamheid. Ze zien dat dit de allergrootste uitdaging is van onze generatie. Mensen van zestig kijken daar anders tegenaan, ook al waren zij misschien wel even gedreven toen ze jong waren. Vóór de jaren negentig speelde klimaatverandering niet zo bij het grote publiek.’ Zijn eigen duurzaamheidsambities zijn ook deels te danken aan druk van buitenaf, denkt Buijs. ‘Internationale druk van het bedrijfsleven en de overheid heeft gezorgd voor meer focus op duurzaamheid in educatie. Ik durf te wedden dat mijn master MBA meer focuste op “corporate social responsibility” dan vijftien jaar geleden. Die nadruk heeft ook mij gevormd.’
Delen via
Geef uw mening
ik zie een foto met deprimerend uitzicht op een daklandschap; waar is dat? En trouwens de werkplek, waarover wordt gesproken; wordt bedoeld bovenin het Filmmuseum EY aan 't IJ?
Beste Adri, het 'deprimerende uitzicht' (dat valt overigens reuze mee, kan ik je uit ervaring zeggen) is de binnentuin van gebouw Vivaldi, te vinden op de hoek van de Antonio Vivaldistraat en de Barbara Strozzilaan. EY is een accountantsbedrijf (vroeger Ernst & Young geheten, vandaar EY), gevestigd langs de A10 (vlak bij dat 'deprimerende uitzicht').