Per Cadillac naar de foto van de Cubaanse hoofdstad Havana. Met fotograaf Jeroen Swolfs (links), Hello Zuidas-directeur Olivier Otten (midden), ZuidPlus-projectdirecteur Peter den Dekker (rechts) en Zuidasdok-projectdirecteur Hans Versteegen (zittend).
Je kunt opgaan in de straattaferelen die fotograaf Jeroen Swolfs vastlegde, stilstaan bij de diepere vragen die erin besloten liggen of je simpelweg verbazen over stadsnamen als Tegucigalpa en landen die je eigenlijk alleen kent van eenpersoonsteams bij de Olympische Spelen. Dat je hier naast één van de meest ambitieuze infrastructuurprojecten van het land staat, ben je in elk geval zo vergeten.
Zeven jaar op reis
De foto’s zijn het resultaat van een zeven jaar durende reis rond de wereld die Swolfs, als zijn eigen eenpersoonsteam, ondernam. De missie: een foto maken in elke hoofdstad ter wereld. Het resultaat: een fotoboek, exposities in binnen- en buitenland en nu ook een unieke tentoonstelling langs de werkzaamheden aan de Brittenpassage, onderdeel van het project Zuidasdok. Want hoe zorg je dat zo’n groot infrastructuurproject niet al te zeer ten koste gaat van de leefbaarheid in de omgeving?
Contact tussen mensen
David van Traa, directeur Zuidas, merkte tijdens de opening in Circl op dat in een buurt waarin zo veel wordt gebouwd, de tijdelijkheid van overlast relatief wordt – er is immers altijd wat. Daarom, zei hij, ‘wil je zo veel mogelijk kwaliteit van leven en contact tussen mensen behouden. Het is te gek dat we gebruik mogen maken van het avontuur dat Jeroen Swolfs heeft beleefd. Het schept een beeld van de grote lijnen die ons verbinden.’
Universele thema’s
Dit project gaat natuurlijk verder dan alleen maar een snel kiekje van elke hoofdstad. Swolfs wil met dit werk laten zien wat ons over de hele wereld verbindt. Hij ging op zoek naar universele thema’s: vriendschap, liefde, werk, hoop, broederschap en meer. Of, zoals hij het zelf stelt: ‘Ik wilde de mensheid fotograferen.’ Doordat hij dit consequent met dezelfde apparatuur en vanuit eenzelfde standpunt deed, is het resultaat een prachtig verbonden geheel. Bovendien: door het constante perspectief is de horizon altijd op dezelfde hoogte. Omdat alle steden nu voor het eerst naast elkaar te zien zijn, ontstaat één lange foto van de wereld. Een prachtige horizon van ruim 250 meter breed. Soms vind je herkenbare parken of pleinen, soms zie je onbekende taferelen die je aandacht volledig opeisen. Pas een passerende ambulance op de A10 brengt je terug waar je staat.
Moment van reflectie
Een geslaagde expositie dus, waarvoor het zaadje enkele jaren geleden werd geplant, toen Olivier Otten van Hello Zuidas de foto’s van Swolfs in een kantoor tegenkwam. Hij kreeg Hans Versteegen, projectdirecteur Zuidasdok en reisliefhebber, gemakkelijk aan boord, samen met Peter den Dekker van bouwcombinatie ZuidPlus. De aannemer heeft niet alleen aandacht voor het grote bouwwerk achter de schutting, maar ook voor de uitstraling aan de voorkant. ‘Het is hier een druk punt’, zei Versteegen, ‘ik hoop dat de tentoonstelling aan voorbijgangers een moment van reflectie biedt’.
Kom samen
Wie even de tijd neemt op het speciaal ingerichte voetgangersgebied langs de expositie, zal merken dat dit zeker het geval is. Het is te hopen dat bewoners, ondernemers en kantoorgangers samenkomen op dit langste zebrapad van Nederland – zoals bewoners, ondernemers en betrokkenen op 7 maart samenkwamen voor de opening. Dat ze hun reisverhalen met elkaar delen, zoals ook meteen na de opening gebeurde. En dat ze zich openstellen voor de thema’s die Swolfs aankaart.
Trots
Ondanks de negatieve verhalen over een hoop landen en steden, hebben mensen vaak gewoon het beste met elkaar voor. Dat bleek ook uit de brede grijnzen en stevige omhelzingen bij de feestelijke onthulling. Trots is een sterke universele menselijke eigenschap. Bij de opening van Streets of the World was die volledig op zijn plaats.
Artikel delen:
Geef uw mening