Waar in Zuidas
‘Tijdens de ochtendspits heb je geen tijd om na te denken, zo druk. Nieten, nieten, nieten! Tussen zeven en negen komen hier bijna tweeduizend fietsers binnen. Dan help ik de jongens met het vastnieten van de bonnen aan de fietsen.’ Naast het helpen van ‘de nieters’, of ‘s middags de ‘knippers’ die de bonnetjes weer verwijderen, richt beheerder Paul zich op zijn eigenlijke werk: klanten te woord staan, nieuwe abonnementen aanmaken of bijvoorbeeld controleren of gestalde fietsen niet de termijn overschrijden.
Iedere dag is anders
Paul was ooit lasser van beroep maar een lasspat in zijn linker oog maakte een abrupt einde aan deze carrière. Sinds een jaar of vijf werkt hij, via werk- en leerbedrijf Pantar, in de fietsparkeerbranche. Tweeënhalf jaar geleden solliciteerde hij naar de vaste baan als beheerder van de fietsparkeergarage onder Zuidplein. Het bleek een schot in de roos. Paul: ‘In de allereerste plaats geniet ik van mijn leuke collega’s. En verder van het contact met de klanten. Al die gesprekjes over koetjes en kalfjes. Iedere dag is anders. Maar ook onze leidinggevende is een topgozer, dat mag ook wel eens worden gezegd. Alles klopt. Ik wil hier wel mijn pensioen halen.’
Weglopen zonder te betalen
Werken in een stalling als Zuidplein vraagt om mensen die ‘lang op hun poten kunnen staan’, vertelt Paul. ‘En je moet geen kort lontje hebben want je wordt vaak uitgedaagd. Bijna iedere dag zijn er wel klanten die proberen parkeergeld door je neus te boren. Door gewoon weg te lopen zonder te betalen, of door een bonnetje te gebruiken gejat van een andere fiets die korter staat.’
Niet bang
Beheerders moeten trouwens niet bang zijn uitgevallen: Zuidplein is ook ‘s nachts open en dan waakt een beheerder in zijn eentje over de stille, ondergrondse ruimtes. Paul heeft graag ‘s nachts dienst want dat levert extra salaris op. Bovendien bevallen die nachtelijke uren hem wel. Lachend: ‘Ik was altijd al een onderwereldfiguur.’
Fietsen en fietsparkeren Zuidas
Delen via
Geef uw mening