skip to main content
Prinses Irenestraat krijgt 'groene gracht'

De watervertragende groenstrook in de Zuidelijke Wandelweg (Kop Zuidas), een smalle versie van wat in de Prinses Irenestraat komt.

Er is jaren op de tekentafel aan gewerkt: een strook begroeiing in de Prinses Irenestraat van zeven tot negen meter breed en uiteindelijk bijna een halve kilometer lang. Allerlei planten en bomen moeten er verkoeling brengen, fijnstof en CO2 uit de lucht halen en zorgen voor meer groen – rustgevend voor mensen en van levensbelang voor veel dieren in de wijk. Maar misschien wel de belangrijkste functie van deze strook is het verwerken van regenwater. Dit om Amsterdam Rainproof te maken. Regenwater moet zo lang mogelijk worden vastgehouden in het stedelijk gebied, zeker nu toekomstige buien volgens klimatologen alleen maar natter worden.

Vertraagde regendruppels

Planten helpen daarbij, ook al hoeven ze niet al het regenwater van fikse buien op te drinken, zegt ontwerper Eisso Beukema. Hij begon al vier jaar geleden vanuit de gemeente te denken over deze groenstrook. Dat deed hij niet alleen. Nog zo’n twintig specialisten bekommerden zich in de tussentijd over zaken als de juiste hoogteligging, bodemsamenstelling en afvoersystemen. Want daar, ónder de planten, gebeurt de magie van de groenstrook. De planten zijn er vooral om het neergevallen water te vertragen. Een regendruppel doet er even over om het riool te bereiken als hij eerst moet manoeuvreren langs allerlei aardekorrels en plantenwortels. Via die ‘vertragende’ weg komen de druppels uiteindelijk allemaal in een 20 cm dikke afvoerpijp. Die leidt het water vervolgens naar de waterpartijen in het Beatrixpark en naar het Zuidelijk Amstelkanaal.

Impressie van de watervertragende groenstrook die nu in de Prinses Irenestraat wordt aangelegd

Weelderige uitstraling

Ooit waren er plannen om langs de Prinses Irenestraat een gracht maken om regenwater af te voeren. Dat plan verdween, omdat een gracht de bouw van aanliggende torens lastiger zou maken en er geen ruimte meer zou zijn voor bomen. In plaats daarvan is nu gekozen voor een ‘groene gracht’, waar mensen straks via heuse bruggetjes overheen lopen. De ontwerpers kozen voor planten die goed tegen schaduw kunnen en ten minste acht uur met hun wortels in het water kunnen staan. Dat is hoe lang het duurt om het water van een uitzonderlijk forse bui (60 mm) uit de strook weg te laten stromen. In de strook staan straks veel varens en grassen door elkaar heen en komen de bomen niet in een keurig rijtje. Zo houdt Beukema de uitstraling weelderig en bosrijk. Voor de oplettende voorbijganger spreekt het nieuwe stuk groen straks ook de ‘beeldtaal’ van de buurt. De natuurstenen band van de strook is geïnspireerd op de hoekige stijlelementen van de Thomaskerk.

De Prinses Irenestraat onder constructie, half januari 2019

Grondwater

Hier in de Prinses Irenebuurt staat het grondwater relatief hoog. De groenstrook moet voorkomen dat regenwater daar nog een drupje bovenop doet. In de Prinses Irenestraat worden hiervoor grondwater regulerende maatregelen genomen. Buurtbewoners reageren verdeeld op die plannen. De een zegt nog nooit overlast te hebben gehad van water, de ander vertelt verontwaardigd dat ze vanwege grondwaterproblemen een industriële pomp in haar eigen kelder heeft moeten plaatsen. Ze wil niet met haar naam in het artikel, vanwege eerder gedoe met de gemeente. Maar ze neemt de groenstrook niet serieus. Lachend: ‘Denk je dat een paar plantjes dit gaat oplossen?’ De groenstrook is er niet om het grondwater probleem op te lossen, zegt Beukema. De strook moet alleen overtollig regenwater afvoeren. Hij wijst ook op een eerder geslaagd experiment in Kop Zuidas. Daar heeft een kleinere watervertragende groenstrook op de Zuidelijke Wandelweg de afgelopen twee jaar bewezen heftige buien goed aan te kunnen.

Geef uw mening

Peter Wessels

en modern