Park Meadows brengt mensen in contact

Op een van de meest bijzondere plekken van Zuidas – aan de rand van het Beatrixpark – zien we boven de bouwkuip langzaam maar zeker de eerste contouren van Park Meadows opdoemen. In 2023 startte ontwikkelaar Breevast met de bouw van de twee iconische woontorens waarin 213 appartementen komen. Een bijzondere rol in het ontwerp is weggelegd voor de plint (begane grond) die de twee torens met elkaar verbindt, vertelt architect Ben van Berkel. Hij maakte als oprichter van UNStudio onder meer naam met de Erasmusbrug en station Arnhem Centraal, en wij vroegen hem hoe zijn signatuur terugkomt in Park Meadows, zijn nieuwste ontwerp voor Zuidas. ‘Ik ben helemaal tegen monofunctionele gebouwen’, antwoordt hij stellig. ‘Veel woontorens hebben de neiging om geïsoleerd te zijn: je stapt in de lift en praat nooit met elkaar. Ik hoop echt om met die plint in Park Meados een plek te maken waar je aan een gemeenschap kunt bouwen.’

Van Berkel haalt daarbij zijn inspiratie uit landen als Zuid-Korea, Japan en Singapore. ‘In Singapore hebben wij meerdere woontorens ontworpen. Wat je ziet, is dat ze daar veel verder zijn in het mengen van de functies van gebouwen. Hoe stadser de omgeving, hoe belangrijker dat mengen is: je zoekt naar manieren om mensen met elkaar in contact te brengen. Hier in Nederland is dat combineren van functies moeilijker: de markt is er nog niet helemaal klaar voor. En toch: hoe meer ik kan mengen in een ontwerp, hoe meer ik dat doe.’ In de transparante plint van Park Meadows zien we dat terug in de verschillende voorzieningen: hier komt een lounge, een co-working space, maar ook ruimte voor horeca, wellness en toegang tot een zwembad voor bewoners van de westtoren. ‘Mijn motivatie is om zo veel mogelijk community building te introduceren’, zegt Van Berkel met twinkelende ogen. ‘Noem het sociale zotheid.’

De locatie van Park Meadows is geen alledaagse: aan de rand van Zuidas én het Beatrixpark. ‘Het beste van beide werelden’, vindt Van Berkel. ‘Het Beatrixpark is een van de mooiste parken van Amsterdam. Het is ontworpen door de eerste vrouwelijke stedenbouwkundige van de gemeente, Jakoba Mulder. Toch is het bij velen onbekend. In tegenstelling tot bijvoorbeeld het Vondelpark wordt het hier in de weekenden en zomer nooit te druk, je kunt hier altijd je rust vinden. Aan de westkant van Park Meadows ligt de in de jaren vijftig gebouwde Prinses Irenebuurt met haar geheel eigen karakter. En dan zit je ook nog eens aan de rand van Zuidas: een dynamische wijk met veel levendigheid die volop in ontwikkeling is. Ik ken het gebied goed, omdat UNStudio eerder gebouwen in het gebied ontwierp (UNStudio Toren en 400 Beethovenstraat, red.). De komende jaren komen er heel veel woningen bij in Zuidas en dat vind ik een geweldige ontwikkeling die bijdraagt aan die levendigheid en leefbaarheid.’

Van Berkel heeft geprobeerd die twee kanten van park Meadows – de stad en het park, de rust en de levendigheid – te laten samensmelten in het ontwerp. ‘Ik wilde zowel Zuidas als het park versterken. De hoogbouw van de torens refereert aan Zuidas, sterker nog: de torens vormen straks een nieuw oriëntatiepunt voor de wijk en voor de stad Amsterdam als geheel. Maar kijk je dichterbij, dan zie je dat de kleuren die in de torens terugkomen heel natuurlijk zijn. Zo refereer je aan de verlenging van het landschap. Ook de textuur van de gevel speelt daarbij een belangrijke rol: hierin zit heel veel vertrapping, waardoor je een spel krijgt van licht en schaduw. Dat is iets wat je in de natuur ook zo mooi ziet met bomen: de sculpturaliteit wordt heel mooi zichtbaar. De veranderlijkheid van de natuur komt zo terug in de gevel. Met al die textuurverschillen heb je straks geen toren met vier façades, maar met wel honderden.’

Ook die verlenging van het landschap is, net als het mengen van functies in een gebouw, een belangrijk thema voor Van Berkel. ‘Wat ik daar zo fascinerend aan vind, is dat je een gebouw niet één gezicht geeft. En wat ik wil bereiken, is dat het gebouw uitstraalt dat het hier altijd heeft gestaan, op de meest natuurlijke manier. Dat het thuis voelt in het landschap. Ik hoop dat dat gaat lukken.’