Leven en spelen in Tic-Tac-Toe

Als je vanaf 2027 de nieuwe woonbuurt Ravel in wandelt, sta je al snel oog in oog met de eigenwijs vormgegeven, rozekleurige woontoren Tic-Tac-Toe. Spelende kinderen voor de deur, groen aan de gevels en vogels die af en aan vliegen; daar word je vrolijk van. Toch startte het ontwerpproces aan de binnenkant, waar vooral jonge gezinnen komen te wonen. ‘Waarom zouden de ouders de grootste kamer moeten hebben?’

Alle elf verdiepingen hebben zes of zeven appartementen van gemiddeld zo’n 80 vierkante meter, met tot wel vijf kamers per appartement met dank aan de flexibele plattegrond. De verdiepingen van Tic-Tac-Toe zelf hebben een heldere opzet, met in elke hoek van het gebouw een woning, en daartussen drie appartementen die van gevel tot gevel reiken. Hierdoor hebben alle appartementen aan twee kanten uitzicht. Daarnaast heeft iedere tweede verdieping een extra ruimte die door iedere bewoner kan worden gehuurd als extra slaapkamer voor bezoek, of als werkkamer.

Kinderen speelden ook een belangrijke rol bij het ontwerp van de begane grondverdieping, de zogenaamde plint. ‘We vroegen aan de kinderen van de naastgelegen Kindercampus Zuidas in welk gebouw zij zelf zouden willen wonen’, legt Landreau uit. ‘Hun ideeën zie je terug te zien in het ontwerp van de plint. De nok van de glazen gevel loopt in een punt: precies zoals een kind het dak van een huis tekent.’ De dubbele grondetage achter de gevel biedt een publiek toegankelijke ruimte om elkaar te ontmoeten. Een open, kindvriendelijke omgeving die voornamelijk uit glas en hout bestaat, en met mogelijkheden voor bijvoorbeeld een huiskamer, een fietsenstalling en horeca.

Rond de balkons is er veel plek voor groen, dat in het ontwerp van DS landscapsarchitecten ook nog eens van karakter verandert naarmate je hoger in het gebouw komt. Landreau: ‘Zo krijgen de verdiepingen beplanting die past bij de dieren en insecten die op die specifiek hoogte leven; vliegen en vlinders op de lagere verdiepingen, vogels en vleermuizen op de hogere. Rond de balkons zijn ruimtes uitgespaard om in te kunnen schuilen.’

‘De hoogste verdieping heeft drie appartementen, met aan de zijkanten twee grote glazen kassen. Die hebben schuifdeuren die op een mooie dag opengezet kunnen worden om van de zon en het uitzicht te genieten’, zegt Landreau. ‘We noemen het gebouw grappend weleens ‘de prinses van Zuidas’, met de hoogste verdieping als haar kroon.’ Een speelse prinses, dat wel: Tic-Tac-Toe is de Engelse naam voor het spelletje ‘boter-kaas-en-eieren’.