Philips headquarters nears completion

Wie zich het voormalig pand van de Amsterdam International School (AICS) nog voor de geest kan halen, moet even twee keer met zijn ogen knipperen. We staan voor een gevel die onder andere bestaat uit lichte, betongepolijste terrazzo balken en kolommen met messing accenten. Elke verdieping heeft ramen van vloer tot plafond, waardoor je – als je je best doet – recht door het gebouw heen kunt kijken, zo tegen het talud van de A10 aan. Een chique draaideur vormt de ingang van het pand aan de Prinses Irenestraat. Aalt Schouten, bouwplaatsmanager bij aannemer Wessels Zeist, is trots op wat hij en zijn mensen in nog geen twee jaar hebben neergezet. ‘Een plaatje, toch? Wacht maar tot je binnen bent.’

Binnen zijn bouwers de muren aan het schilderen, anderen zijn bezig met stucen en afkitten. ‘The finishing touch’, zegt Schouten terwijl hij ons rondleidt. ‘We zijn begonnen met de zogenaamde vooroplevering, waarbij we veel details afwerken. We maken een deel van de parkeergarage nog af, en er komen nog zonnepanelen op het dak. Maar het werk is voor een groot deel klaar.’ Tijdens zo’n vooroplevering kijkt ontwikkelaar G&S& of er nog dingen aan het pand moeten gebeuren, waarna de aannemer de allerlaatste puntjes op de i zet. Schouten: ‘De daadwerkelijke oplevering aan de opdrachtgever volgt in eind maart. Huurder Philips gaat vervolgens het pand naar eigen smaak inrichten, wat nog wel een paar maanden in beslag zal nemen. Denk aan het plaatsen van binnenwanden, extra trappen, het leggen van vloerbedekking, dat soort zaken.’ Naar verwachting neemt Philips begin 2025 intrek in het pand.

Ook binnen herinnert nog weinig aan het uit de jaren zeventig stammende brutalistische complex aan de Prinses Irenestraat. Door de raampartijen vallen bakken van licht binnen, zelfs tijdens ons bezoek op een grauwe winterdag. ‘Dat het pand nu zo licht is, komt met name door de drie atriums die de architect heeft bedacht’, zegt Schouten wanneer hij ons meeneemt naar een van die atriums – een rechthoekige open binnenruimte, zonder plafond, omkaderd door glas. ‘Toen we nog geen twee jaar geleden begonnen met het sloopwerk, wil je niet weten hoe donker het hier binnen was. Het oorspronkelijke pand had heel kleine ramen en van die vuistdikke betonnen gevelplaten.’

Toen we de bouwplaats van PI59 zo’n jaar geleden bezochten, stonden alleen de vloeren en kolommen overeind van het oorspronkelijke pand. Inmiddels zijn er flink wat meters bijgebouwd: het gebouw heeft vier aanbouwen gekregen én een extra verdieping, waardoor het met 5.000 m2 is uitgebreid naar 22.500 m2. Aan de westkant bij de Parnassusweg is de aanbouw nog het beste zichtbaar: daar is een uitkraging gebouwd, waaronder een verdiept terras is aangelegd direct grenzend aan de commerciële ruimte. ‘We noemen dit de Parnassusbak,’ zegt Schouten. ‘De natuurstenen blokken zijn zo aangelegd dat je een soort speelse ingang hebt vanaf de Parnassusweg naar het terras. Dit is echt wel een mooi plekje geworden.’