7-weekse monsterklus boven Parnassusweg

‘Normaal gesproken ben je zo’n half jaar bezig met de bouw van een nieuw viaduct’, zegt Jurri-Jan Vrielink, hoofd werkvoorbereiding bij Bouwcombinatie Nieuw-Zuid (Mobilis, Boskalis en van Gelder). ‘Dat gaat nu simpelweg niet, omdat we ter hoogte van de Parnassusweg te maken hebben met tramverkeer, wegverkeer, fietsers én voetgangers. We moeten slopen, materiaal afvoeren, en ook weer prefab materiaal aanvoeren – een ongelooflijk ingewikkelde klus te midden van zo veel dynamiek. Om de overlast te beperken, voeren we het werk uit gedurende de 7-weekse buitendienststelling van het meest noordelijke metrospoor (6 juli tot 26 augustus 2024, red.). In die periode werken we 24 uur per dag door. Alleen zo kunnen we de klus binnen 7 weken klaren.’

De eerste twee weken hebben we nodig voor de sloop van een deel van het bestaande metroviaduct. Vrielink: ‘Eerst verwijderen we het metrospoor. Daarna zagen we het deel van het dak in dat we moeten uithijsen. Op die manier krijg je losse liggers (betonnen balken, red.) die je later stuk voor stuk kunt uithijsen.’ Dat inzagen gebeurt op een bijzondere manier, namelijk door middel van hydrodemolition. Vrielink: ‘Dat is een methode waarbij je het beton eerst inzaagt, waarna je het met waterstralen onder zeer hoge druk hals het ware wegspuit. Het voordeel daarvan is dat de wapening blijft zitten. Dat is nodig omdat een deel van dit viaduct intact moet blijven, we slopen er immers maar een ‘reep’ vanaf. Door middel van hydrodemolition blijft de wapening van het blijvende deel intact en beschadig je het niet te veel, waardoor je makkelijker beton kunt aanstorten om het te herstellen.’

Vanaf 18 juli 2024 gaan we in sneltreinvaart door met het bouwen van het nieuwe metroviaduct, waar we eerder dit jaar al de voorbereidingen voor troffen. Zo bouwden we al een deel van de nieuwe steunpunten voor, die we tijdens de buitendienststelling verder afbouwen. We brengen palen de grond in aan weerszijden van het nieuwe viaduct, waar we landhoofden op bouwen en vervolgens liggers op monteren. ‘Voor het inhijsen hiervan hebben we weer grote kranen nodig, dit keer alleen op de Parnassusweg. Gedurende drie nachten hijsen we dan 18 liggers in’, zegt Vrielink. En dan zijn we er nog niet: bovenop de liggers bouwen we nog een dak. Eerst vlechten we daar de wapening voor, waarna op 5 augustus de betonstort volgt. ‘Vanaf 4 augustus leggen we een bordes aan rondom het nieuwe viaduct, zodat de werkzaamheden die volgen geen hinder meer geven voor het verkeer op de Parnassusweg daaronder.’

Tot slot werken we aan de afwerking van het nieuwe metroviaduct, waarna we op 14 augustus het spoor weer terugbouwen. De laatste twee weken gebruiken we onder andere voor de afbouw, en eind augustus verwijderen we het eerder aangelegde werkbordes. ‘Er moet enorm veel gebeuren in korte tijd’, zegt Vrielink. ‘Met name de sloop van een bestaand viaduct kan voor verrassingen zorgen: we zijn afhankelijk van oude archieftekeningen en weten nooit wat we tegenkomen als we daadwerkelijk aan de slag gaan. Ook dat is een reden om 24 uur per dag door te werken: dat geeft wendbaarheid. Het is een uitdaging, maar we gaan het binnen de tijd redden.’