Wie via de Gustav Mahlerlaan langs The Pulse of Amsterdam rijdt, loopt of fietst, kan het niet zijn ontgaan. De woontoren – 151 middeldure huurappartementen en 49 vrijesector huurwoningen – heeft zich een stukje ‘uitgekleed’. De steigers zijn hier verwijderd waarmee ineens een deel van de gevel zichtbaar is. De verspringende vormen ervan verwijzen, in combinatie met de kleur van de stenen, onmiskenbaar naar de Amsterdamse School. Nog even en de woontoren laat zich van alle kanten bewonderen: dit deel van het multifunctionele complex is zo goed als klaar en dus worden de steigers eromheen vanaf juli 2024 stapsgewijs weggehaald. ‘We werken naar beneden in een tempo van ongeveer twee à drie verdiepingen per week’, zegt Martijn Stekelbos, projectleider bij aannemer VORM Bouw. ‘Binnen een paar weken kun je de gevel goed zien vanaf de A10. In september moet de steiger zo’n beetje weg zijn.’

Ook de kantoortoren – welke vanwege het gebruik van prefab gevelelementen als een paddenstoel de lucht inschoot – is nagenoeg klaar. Ook hier is de aannemer, net als in de woontoren, bezig met de afbouw aan de binnenkant. Het afmaken van de trappenhuizen, leggen van de computervloeren en aanbrengen van de installatieplafonds, dat soort zaken. Het is een eindsprint naar de oplevering, die gepland staat voor eind 2024. ‘We lopen op schema, maar hebben de tijd ook echt nodig. De grootste uitdaging zit ‘m in de complexiteit van het gebouw’, zegt Stekelbos wanneer we over de bouwplaats richting de hoofdingang van The Pulse lopen, aan de Parnassusweg-kant. ‘Het is allesbehalve rechttoe rechtaan: het pand heeft niveauverschillen, veel afwijkende hoeken, schuine gevels en plafonds. Een van de verdiepingen heeft een zigzaggend glazen atriumdak: om alles goed op elkaar aan te sluiten, moet dan elke millimeter kloppen.’

In de noordstrook van de plint (de begane grond) komt een zogenaamde ‘blurring zone’. Stekelbos: ‘Het idee is dat dit niet alleen een ruimte wordt voor de mensen die hier werken of wonen, maar ook een soort speelse doorgangs- en ontmoetingsplek.’ Hier komen horeca, veel groen én de toegang naar de bioscoop op de eerste verdieping van het middendeel van The Pulse. Stekelbos wijst naar een brede betonnen trapconstructie. ‘Dat wordt een van de trappen die naar de bioscoop leiden. We gaan die bekleden met bamboe, zodat je naast een trap ook een soort bankjes krijgt om op te zitten. Je hebt in de hele blurringzone prachtige lichtinval door de hoge glazen gevel aan de A10-zijde. En we gaan het geheel luxe afwerken: naast het vele bamboe en groen krijg je bijvoorbeeld een terrazzo vloerafwerking.’

Op de eerste verdieping van het tien lagen tellende middendeel nemen we een kijkje in de toekomstige bioscoop. Die krijgt maar liefst negen zalen, waaronder drie wat kleinere, intieme ruimtes en een gigantische premièrezaal. ‘Luister maar even’, zegt Stekelbos als we die ruimte binnengaan. Verrek – de bouwgeluiden van elders in het complex en de naastgelegen snelweg zijn verdwenen. ‘Alle plafonds in de bioscoopzalen zijn al voorzien van geluidsisolerend materiaal. En dat is niet alles. We hebben de zalen gebouwd met een zogenaamde doos-in-doosconstructie. Je bouwt in feite een ruimte binnen een andere ruimte, waarmee je deze akoestisch isoleert. De uitwerking luistert heel nauw, omdat de vloeren, wanden en dergelijke met speciale dempende materialen aan elkaar bevestigd moeten worden.’

Tot slot nemen we een kijkje bovenop het middendeel, bij het net aangelegde ‘stadsbos’. Spectaculair is het: een golvend, nu al groen stukje stad op 35 meter hoogte, met daarop een stuk of 70 bomen. ‘Zoals je kunt zien zijn die bomen al best groot, waardoor het hier al weelderig aanvoelt. De bomen hebben zo’n 2,5 jaar de tijd gehad om te groeien bij de kweker, voordat we ze op het dak hebben getakeld.’ De eerste zomerstormen hebben de bomen inmiddels overleefd. Stekelbos: ‘Dat was natuurlijk even spannend, maar het geheel staat goed vast. De bomen staan vast aan palen en het hele dek eronder is via een constructie met spanbanden vastgemaakt aan het dak.’ Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan het groen. Later volgt een stalen constructie met een railing, die als wandelpad door het groene dakpark fungeert. Deze is dan toegankelijk vanuit het kantoorpand eronder, en blijft ook alleen toegankelijk voor huurders van het kantorengedeelte van The Pulse of Amsterdam.