‘Digitale tweeling’ test toekomstige bediening Schinkelbrug

Vier grote schermen tonen een mozaïek aan camerabeelden van de Schinkelbrug. Pas als we dichterbij komen zien we dat het geen echte camerabeelden zijn – het zijn uiterst nauwkeurige digitale simulaties van de bruggen en de omgeving eromheen. ‘We hebben het gedrag van de bruggen nagebouwd in een game-omgeving’, legt Bilal Akdeniz uit. Hij is als disciplineleider Schinkelcomplex bij Bouwcombinatie TriAX (Besix, Dura Vermeer en Heijmans) nauw betrokken bij de bouw van de zogenaamde ‘digital twin’, ofwel het digitale model van de toekomstige Schinkelbrug. ‘De uitbreiding van de Schinkelbrug heeft veel gevolgen voor de bediening: die wordt heel anders. Zo’n digitaal nagebootste omgeving geeft ons de kans om nu de techniek al te testen.’

We bevinden ons in de zogenaamde ‘testloods’ van Bouwcombinatie TriAX, op het bouwterrein langs de A4 en A10 West. Hier worden naast het bediensysteem ook andere technische elementen van de toekomstige Schinkelbrug uitvoerig getest – manieren om de geluidsoverlast in de omgeving van de brug straks zo veel mogelijk te reduceren, bijvoorbeeld. In de loods staat een kleine keet – van misschien zo’n 2 bij 5 meter – waarin we de digital twin vinden. De brugbedienaars van Waternet gaan pas in het najaar van 2027 over op dit nieuwe bediensysteem, maar hebben nu al een paar trainingssessies in de testloods achter de rug. Akdeniz: ‘Nu kunnen de bedienaars nog zeggen: dit werkt niet goed, of dat zouden we anders willen. Wanneer we in dit stadium zouden besluiten iets aan te passen, zijn de kosten vele malen lager dan wanneer alles al gebouwd is.’

Om de A10 Zuid te kunnen verbreden breiden we ook de Schinkelbrug uit. Deze bestaat nu nog uit vijf beweegbare bruggen, maar in de toekomst worden dat er acht. Om ruimte te maken voor de nieuwe bruggen sloopten we eerder al de bedientorens aan weerszijden van de brug, en verplaatsten we de bediening naar een tijdelijke keet naast het Nieuwe Meersluisgebouw. ‘De bedienaars zijn inmiddels wel gewend om de brug van een afstand te bedienen in plaats van op zicht vanuit de torens’, zegt Akdeniz. ‘Maar in de huidige situatie moeten alle bruggen één voor één geopend worden en ook weer dicht. Je kunt je voorstellen dat dat straks erg tijdrovend en inefficiënt wordt met 8 bruggen. Daarom gaan we over naar clusters: de bruggen worden straks bediend per twee of drie bruggen, er komen dus 4 clusters. In plaats van 8 heb je dan nog maar 4 handelingen.’

Met het digitale bediensysteem oefenen de bedienaars overigens niet alleen hoe ze de bruggen in clusters straks openen en sluiten. Een belangrijk onderdeel van het testen van de techniek is het trainen op allerhande calamiteiten. ‘Wat doe je bijvoorbeeld als de bruggen open staan en er valt een schip stil?’ Akdeniz’ vingers glijden een paar keer over een toetsenbord bij een van de computers, waarna de gesimuleerde camerabeelden plotseling allemaal donker kleuren. Op sommige camera’s is een sluier te zien. ‘Wat ga je doen als er dichte mist is in het holst van de nacht, of heel veel regen, zoals je hier ziet? Al die scenario’s hebben we ingebouwd en daar kun je dus op trainen. Zo zijn we straks op alle fronten voorbereid.’