skip to main content
Abseilende glaszetter geniet van zijn vrijheid

Het duurt even voordat de Engelse Young bevrijd is van alle beveiligingstouwen en zijn pak. Collega-bouwers die de ‘gewone werkzaamheden’ voor hun rekening nemen, kijken hoofdschuddend toe. ‘Mij niet gezien hoor, dat bungelen aan een touw op 80 meter hoogte.’ Het is niet eerste keer dat Young dit hoort. ‘Voor mij is dit werk inmiddels business as usual, maar ik snap de reactie wel. Hoogtevrees is natuurlijk een van de meest voorkomende angsten, dus vaak vinden mensen het intrigerend dat ik er voor kies om die hoogte bijna iedere dag te trotseren.’ Hoewel het werken op grote hoogte niet meer zo bijzonder is voor Young, geniet hij er nog steeds met volle teugen van. ‘De vrijheid, dat uitzicht en – meestal – het buiten zijn, dat is prachtig.’

Aan het werk

Hobby en vaardigheden

Het werk dat hij nu doet, komt voort uit de combinatie van hobby en vaardigheden. Young: ‘Ik ben ooit begonnen als glaszetter in Londen, waar ik woon. In mijn vrije tijd was ik sportklimmer. Toen ik hoorde dat ik werk en sport kon verenigen in één functie, hoefde ik niet lang na te denken.’ Young volgt diverse trainingen en haalt de benodigde certificaten. Daarna volgen er nog heel veel praktijkuren om ervaring op te bouwen. ‘Steeds als je zoveel uren op een bepaalde hoogte had gewerkt, mocht je een laag hoger.’ Zo klimt Young letterlijk en figuurlijk hogerop binnenin zijn bedrijf Rope Access Contractors en is hij inmiddels op alle hoogtes inzetbaar.

Klaar en veilig om te gaan

Niet bang

Ondanks dat zijn werk zo gevaarlijk oogt, acht Young de kans op een ongeluk groter in de reguliere bouw. ‘Zoals je net gezien hebt worden we tot en met gezekerd en gelden er hele strenge (backup) veiligheidseisen. De kans dat je naar beneden valt is dus nauwelijks aanwezig.’ Bang is Young dus niet tijdens zijn werk. ‘Nee joh, dat kan ook niet, want dan ben je niet scherp.’ En scherp zijn is een vereiste. ‘Wij zijn het team dat glas plaatst aan de buitenkant van gebouwen. Het komt dus geregeld voor dat je in de lucht een enorme glazen plaat vasthoudt of aan elkaar overhandigt. En hoewel deze platen ook weer stevig vastzitten, vind ik dit spannender dan het werken op grote hoogte.’

Vertrouwen

Om ervoor te zorgen dat de mannen inderdaad scherp zijn, worden ze regelmatig op alcohol en drugs getest. Young: ‘Dat vind ik heel goed. Je moet er niet denken dat er een glazen plaat naar beneden valt, omdat je de avond daarvoor te diep in het glaasje hebt gekeken.’ Het vertrouwen onderling in het team is ook een belangrijke factor in het werk van Young. ‘We werken met z’n zessen al meer dan 15 jaar met elkaar. Dan weet je wat je aan elkaar hebt en dat je blind op elkaar kunt vertrouwen.’ Een ongeluk hebben Young en zijn team nog nooit gehad. Afkloppend: ‘Gelukkig niet, maar ook wij hebben heus wel eens spannende momenten meegemaakt hoor.’

'Het uitzicht, de vrijheid en het buiten zijn vind ik het mooist'

Londen

Deze spannende momenten doen zich overigens niet voor in Zuidas, waar het team bronskleurige deklijsten plaatst aan de buitenkant van Hourglass. Young: ‘Dat we nu in Nederland werken is een uitzondering.’ Het Nederlandse bedrijf Byldis liet dit team speciaal uit Londen overkomen, omdat het al eerder goede ervaringen met de mannen had. ‘Normaal werken we veel in het centrum van Londen aan gebouwen die nog veel hoger zijn dan Hourglass.’ Hij laat een foto zien van The Shard, een glazen kolos in Londen van 310 meter hoog. Toch vormde dit gebouw niet de grootste uitdaging. ‘Het bijzonderste was het werken aan de Queen Elizabethbridge in Dartford. Omdat we daar helemaal in de middle of nowhere op 150 meter hoogte werkten, werden we niet beschermd door omringende gebouwen. Een klein beetje wind, voel je dan meteen heel heftig. Nog steeds was ik niet bang, maar ongemakkelijk, guur en spannend was het soms wel.’

Strenge regels

Uiteraard kunnen de mannen niet werken onder alle weersomstandigheden. Young: ‘Ook daar zijn strenge regels voor, veiligheid gaat voor alles. We blijven op de grond als het meer dan 40 km per uur waait. Dat lijkt misschien niet veel, maar wel als je daarboven hangt. Ook bij onweer gaan we niet aan de slag.’ Bij regen moet er wel gewoon gewerkt worden. Young lacht: ‘Wat dat betreft zit het weer in Amsterdam niet mee de laatste tijd.’ En dan is het best pittig werken, zo in de buitenlucht. ‘Dat is gewoon heel vermoeiend. Als we ’s avonds aankomen in hotel Olympic, hier om de hoek, gaan we allemaal meteen naar onze kamer. Lekker slapen.’

Hourglass

Geen profvoetballer

Hoewel Young en zijn team Amsterdam best leuk vinden en op een mooie dag van het uitzicht genieten, kijken ze er ook naar uit om terug te gaan naar Londen. ‘We reizen nu geregeld op en neer, maar dat is natuurlijk niet hetzelfde. Ik mis mijn zoontje van vijf. Daarom zou ik ook niet voor een klus naar bijvoorbeeld Dubai gaan. Gelukkig is er in Engeland genoeg werk.’ Sportklimmen doet Young niet meer. ‘Dat voelt te veel als werk. Op een vrije dag ga ik tegenwoordig liever met mijn zoontje naar een wedstrijd van Arsenal en drink ik met wat vrienden een pint in de pub.’ Erg onder de indruk van het werk van zijn vader is zoonlief overigens niet. ‘Hij vindt het vooral heel stom dat ik geen profvoetballer ben, haha.’

Geef uw mening