Deel nieuwe dak Minervapassage op plek

Zo’n honderd belangstellenden hadden zich aangemeld om op vrijdagavond 9 juni de gigantische schuifoperatie tussen de metrosporen van station Amsterdam Zuid gade te slaan. Ze werden getrakteerd op een spectaculair gezicht: onder een paarsrode hemel (het was een warme zomerdag geweest) schoof de betonnen reus van twee miljoen kilo langzaam maar zeker naar hen toe. De operatie verliep gesmeerd: na zo’n tien uur schuiven lag het dakdeel op zijn definitieve plek onder de toekomstige sporen van metro 52 (de Noord/Zuidlijn). Omdat we het loodzware dakdeel dwars over de bestaande reizigerspassage moesten schuiven, gold daar in het weekend van 9 tot 11 juni een omleidingsroute via de metroperrons.

Rond 19:00 uur begonnen we met het schuiven van het dakdeel, dat al enkele maanden klaarlag op ons werkterrein tussen de metrosporen in. Eerder bouwden we al een groot deel van de schuifbaanconstructie waaroverheen we de plaat zo’n 114 meter oostwaarts schoven. Dat deden we met behulp van zogenaamde hydraulische vijzels, die heel wat gewicht vooruit kunnen stuwen. Rond 22:30 uur kwam de honderd meter lange plaat aan boven de Minervapassage, waarna het schuiven nog een paar uur doorging. Rond 3:00 uur zaterdagochtend had het gevaarte zijn bestemming bereikt.

Na het urenlange schuiven was het nog geen tijd om uit te rusten. We vervolgden het werk met het voorspannen van het dakdeel, met behulp van de kabels die we eerder door de holle kanalen trokken. Door die voorspanning kan het dakdeel later een nog grotere belasting dragen. De kabels moeten per stuk op de juiste spanning worden gebracht, een flinke klus die heel de middag in beslag nam. Zo tegen 17:30 was het afspannen gereed en stond op zaterdagavond alweer de volgende uitdaging te wachten: het verwijderen van de schuifbanen.

Na het verwijderen van de schuifbanen volgden onder andere het bouwen van oplegblokken, die de krachten enigszins kunnen verdelen tussen het dakdeel en de fundering ervan (die we eerder al bouwden). Ook brachten we vijzels aan waarmee we het dakdeel konden ‘aflaten’, wat in feite niets meer is dan het enkele centimeters te laten zakken. We schoven het dakdeel namelijk bewust ietsje hoger in dan zijn definitieve positie, zodat er ruimte overbleef voor het bouwen van de opleggingen. Heel beheerst lieten we het dakdeel zakken, millimeter voor millimeter. Op zondagmiddag was die klus geklaard.

Ondertussen konden we beginnen met het weer terugbouwen en netjes maken van de reizigerspassage. Gedurende de omleiding stonden stewards klaar om reizigers de weg te wijzen. Helaas kreeg de zuidelijke lift te maken met een technisch defect, waardoor deze gedurende de omleiding buiten gebruik bleef. De noordelijke lift was sowieso afgesloten gedurende de werkzaamheden. Stewards deden zo veel mogelijk hun best om zware spullen zoals kinderwagens en koffers de perrons op te tillen. Chauffeurs stonden klaar om mensen die slecht ter been waren van het Zuidplein naar het Gustav Mahlerplein te rijden en andersom. Indien nodig hielpen stewards deze personen de trap te beklimmen.

We vervangen het dak van de Minervapassage omdat deze in de toekomst twee keer zo hoog wordt als nu. De vernieuwing van station Amsterdam Zuid is nodig om de groeiende reizigersaantallen op te vangen. De komende jaren schuiven we hier nog twee dakdelen naar hun plek onder de metrosporen bij de Minervapassage. De treinsporen liggen hier al op de juiste hoogte.